Zelfregulatie

Het studie- en werkboek Zelfregulatie beschrijft het zelfregulerende vermogen van mensen en hoe veranderkundigen in mensgerichte beroepen dit vermogen bij cliënten en tevens bij zichzelf kunnen versterken. Ter discussie staat de vraag of zelfregulatie wel een geschikt begrip voor "sociale interventie" is.
De auteur kiest voor een contextuele benadering van het begrip "zelfregulatie". Zo wordt voorkomen dat het te individualistisch, te rationalistisch en te mechanistisch wordt ingevuld. Door contextuele zelfregulatie voorop te stellen, richt het boek zich tegen fragmentering en afbraak van het sociale leven.

De in dit boek gepresenteerde benadering komt voort uit een kritische analyse en beschouwing van acht uitgebreid gedocumenteerde en geanalyseerde casussen uit verschillende werkvelden van maatschappelijk werk. De aanpak door deze maatschappelijk werkers verschilt natuurlijk in menig opzicht van wat in andere mensgerichte beroepen gebruikelijk is. Toch komt de essentie van zelfregulatie goed naar voren. Veel professionals in de sociale interventie zullen zich in de hier geschetste aanpak herkennen.

Zelfregulatie is een boek met veel praktijkvoorbeelden, theoretische beschouwingen en methodische suggesties. Voor het verwerken van de tekst zijn aan het einde van elk hoofdstuk opdrachten toegevoegd.