Paradoxen van pedagogisering

Dit handboek in de pedagogische historiografie is de vrucht van interdisciplinaire en interuniversitaire samenwerking. De basisteksten die inleiden in diverse domeinen van de culturele geschiedenis van opvoeding, vorming en onderwijs werden geschreven door auteurs van diverse achtergrond, die, elk vanuit hun eigen specialiteit, oog hebben voor één of meerdere paradoxen waartoe de aanhoudende pedagogisering - in de betekenis van toenemende zorg voor kinderen en jeugdigen aanleiding heeft gegeven. Meer opvoeding, vorming en onderwijs hoefde niet noodzakelijk in meer autonomie, volwassenheid en/of emancipatie uit te monden. Tussen opvoedingsintenties en opvoedingseffecten gaapte bovendien een vaak onoverbrugbare kloof. Met het aanboren van dat soort paradoxen wordt één van de essentiële aspecten van het wordingsproces van de moderne samenleving in het licht gesteld, dat doorgaans in het kader van de culturele geschiedschrijving onderbeklemtoond blijft. Het boek, dat opent met een systematische inleiding over de paradigmatische en conceptuele ontwikkelingen in het vakgebied, laat zich dan ook gemakkelijk selectief gebruiken in het onderwijs (op diverse niveau’s) aan pedagogen, onderwijskundigen, vormingswerkers, leerkrachten, psychologen, sociologen en gedragswetenschappers van allerlei slag. De bijgevoegde cd-rom bevat daartoe trouwens een speciale didactische verhaallijn en bronnenmateriaal voor begeleide zelfstudie.