Manneke Pis

Manneke Pis staat bekend als de oudste burger van Brussel. Zonder enige twijfel is hij ook de beroemdste burger van de stad. Toeristen uit binnen- en buitenland kunnen maar niet genoeg krijgen van het impertinente, bronzen jongetje. De Brusselaars zelf omringen het kind met jaloerse zorg. Ze herkennen in het manneke hun zin voor anarchisme, voor tolerantie en bovenal hun zelfspot. Manneke Pis is de antiheld der antihelden: een klein kind, bloot en schaamteloos. Welke stad durft het aan een plassende kleuter te verheffen tot symbool? Brussel dus. Intussen is Brussel wel de hoofdstad van Europa.

Geert van Istendael ploos de bewogen geschiedenis uit van fontein en beeld. De verhalen over het manneke, al dan niet verzonnen, duiken terug tot diep in de middeleeuwen. Het is haast niet te geloven welke betekenissen het jongetje in de loop der tijden allemaal toegedicht kreeg. Vandaag moet de oudste burger van Brussel wel wat concurrentie dulden in eigen stad (met Jeanneke Pis!) en elders in België. Maar intussen is Manneke Pis ook een wereldburger. Je vindt zijn beeltenis van Zuid-Amerika tot in Japan.

http://www.linkeroeveruitgevers.be/boeken/p/detail/manneke-pis

Geert van Istendael publiceerde poëzie, romans, sprookjes en essays. Steeds weer richt hij papieren monumenten op voor zijn onbegrepen, ongeliefde stad Brussel. Bekende werken zijn o.m. Het Belgisch labyrint en Arm Brussel, het lange gedicht Taalmachine, en de recente roman over zijn vader Gesprekken met mijn dode god.