Leven met Louis

Geen trainer maakt zoveel gevoelens los als Louis van Gaal. Van Gaal (1951) stelt zichkwetsbaar op en is ook kwetsbaar. Hij gedraagt zich groots, meeslepend soms. De ene keerdoet hij irritant, maar hij is ookaardig, lief, gevoelig, sociaal en bewogen. In Van Gaal komentalloze eigenschappen bij elkaar. De een houdt van hem, de ander kan hem niet luchten.Maar hoe je hem ook bekijkt en wat je ook van hem vindt, hij is wel onze Louis van Gaal, diena het WK in Qatar definitief afzwaait als trainer. We zullen hem hoe dan ook missen metzijn allen, al is het maar omdat hij kleurrijk is als weinig anderen.Wie geeft je een kus op het voorhoofd, tijdens een kampioensreceptie? Wie omhelst jespontaan of grijpt je iets te hard bij de keel, letterlijk, om iets uit te leggen? Wie is zouitbundig en uitgesproken als Louis van Gaal, zo dol op zichzelf soms, zo consequent enduidelijk? Vrijwel niemand.Voor Willem Vissers (1964), voetbalverslaggever van de Volkskrant, is hij vermoedelijk demeest beschreven man in ruim dertig jaar voetbaljournalistiek. In 'Leven met Louis' neemtVissers de lezer mee naar zijn ontmoetingen met Van Gaal. Een deel van het boek bestaatuit eerder in de Volkskrant gepubliceerde interviews, reportages en columns die een beeldschetsen over leven en werken. In andere, nieuwe stukken beschrijft hij anekdotes rond dieinterviews, of bij andere gelegenheden. Zo ontstaat tevens een vrij compleet beeld over VanGaal en diens loopbaan, want Vissers was op veel plekken waar de trainer was, van Rio deJaneiro tot München, van Jakarta tot Zeist, van Alkmaar tot Barcelona.