Laat me nooit alleen

Engeland, eind twintigste eeuw. Kathy is eenendertig en werkt op het platteland in een revalidatiekliniek. Ze heeft haar vriendschap met Ruth na jaren weer op kunnen pakken toen ze haar verzorger werd na een orgaandonatie. Ook haar oude jeugdliefde Tommy komt terug in haar leven. Gaandeweg wordt duidelijk dat de vrienden door hun gemeenschappelijke lot en afkomst een bijzondere band hebben en dat achter hun idyllische jeugd een donkere werkelijkheid schuilgaat. Op ingetogen wijze vertelt Kazuo Ishiguro over de vergankelijkheid van de jeugd, over gemiste kansen en de vanzelfsprekendheid waarmee we allemaal het einde van ons eigen verhaal aanvullen.