KanjerGuusje

Elke dag sterven er helaas kinderen in ons land aan een ernstige ziekte. Zo’n sterfgeval is dieptriest en zeer aangrijpend voor de ouders, familie en vrienden. Toch is het bijzonder als de rest van de natie ook meeleeft. Guusje was echter niet zo maar een meisje met vette pech. Haar vader beschreef zijn dochter en wat ze meemaakte tot aan haar sterven in detail op zijn weblog. Dat deed hij op een manier die respect afdwingt en getuigt van een groot schrijverstalent.

De familie woont in Kaatsheuvel. Vader moeder en zes kinderen leven in een sprookjesbos tot Guusje ziek wordt en de wereld nooit meer hetzelfde zal zijn. Vader Lowie begint te schrijven. Hij vertelt niet alleen van de lijdensweg die Guusje moet doormaken maar geeft ook een kijkje in het dagelijks leven van zijn gezin. Wie aan de eerste pagina van zijn weblog begint wil ook de rest lezen. Geschreven in Kaatsheuvel, helaas geen sprookje maar bittere werkelijkheid. Toch leest zijn weblog als was het een sprookje, zo mooi is het leven en de strijd van Guusje verwoord.

Lowie van Gorp heeft een ontroerend document gemaakt over het ziekteverloop van zijn dochter. Het is geen lange klaagzang geworden waarbij we bij elke alinea naar de doos tissues grijpen om onze ogen te drogen. Integendeel. Vrolijke momenten zitten er ook in. We krijgen een kijkje in zijn gezin en hoe dat in deze omstandigheden moet doordraaien. Bovenal beschrijft Lowie de kracht en het doorzettingsvermogen van zijn dochter. Ergens schrijft hij: “haar overlijden is erg voor ons maar veel erger voor Guusje want ze heeft zo haar best gedaan.”