Het ontwerp van de stadsplattegrond

Sedert de negentiende eeuw is het vakgebied van de stedenbouwkunde steeds breder geworden en is de positie van de discipline ten opzichte van andere vakgebieden vervaagd. De reeks 'De kern van de stedebouw in het perspectief van de eenentwintigste eeuw', waarvan Het ontwerp van de stadsplattegrond het eerste deel vormt, keert terug naar de kern van de discipline en wil de grondslagen ervan opnieuw definiëren.
In Het ontwerp van de stadsplattegrond wordt de indeling van het stedelijk grondgebied in enerzijds een openbaar en anderzijds een privédomein als de kern van de stedenbouw beschouwd. Behandeld worden de relatie tussen stadsplattegrond, architectuur en stadsbeeld, die tussen stadsplattegrond en het gebruik de inrichting van het openbaar gebied en de bewerking van de ondergrond. Verschillende typen stadsplattegronden komen aan de orde, evenals de verschillende aspecten die een rol spelen in het ontwerp van de stadsplattegrond: technische aspecten, zoals de bewerkings- en indelingsmogelijkheden van het grondgebied, en compositorische aspecten, zoals de verhouding tussen samenhang en verscheidenheid.