Goudjakhals

Goudjakhals is een ketting van migrantenverhalen. Ieder verhaal laat een gezicht zien dat schuilgaat achter de ‘migrantenstroom’. Het boek gaat van de fonkelnieuwe grachten van Amsterdam in de Gouden Eeuw en de zonnige, dansende eilanden Aruba en Curaçao naar de kapotgeschoten straten van Beirut en Aleppo en de erbarmelijke omstandigheden in een opvangkamp op Lesbos. Ignacio schrijft over liefde en familie, maar ook over de eenzaamheid van een Palestijn met een gebroken hart en een Iraanse Koerd die in onmogelijke omstandigheden vriendschap sluit met een Kunstmatige Intelligentie (AI). Goudjakhals, dat de late zeventiende eeuw tot de nabije toekomst omspant, behandelt politieke en sociale tegenstellingen, het kafkaëske lot van de illegaal en de bootvluchteling, maar vooral ook de zachte krachten die, volgens Henriette Roland Holst, uiteindelijk zullen overwinnen. Noem het een mozaïekvertelling, een hybride roman of een book of voices. Goudjakhals is één verhaal met vele gezichten, één lied uit vele kelen die, dwars door tijd en ruimte heen, hun gebroken stem laten zingen.