De burger en de hoer

De burgers van Amsterdam in de Gouden eeuw waren trots op hun rijke en goed geordende stad, met haar stadhuis, kerken, havens en liefdadigheidsinstellingen. Maar ze hadden weinig greep op de schaduwkant van hun welvaart, op de duizenden nieuwkomers die leefden in een scharreleconomie waarin prostitutie een belangrijke rol innam. Dat leven speelde zich af in stegen en kelders, in zeemanspensions en havenbordelen, in buurten war de vrouwen ver in de meerderheid waren omdat de mannen op zee zaten.

In de zeventiende en achttiende eeuw kwamen de toeristen – net als nu – in drommen naar de rossen buurt. Schilders schilderden vrolijke bordeelscènes en de vrouwen op die schilderijen zagen er verleidelijk uit. Maar wat was werkelijkheid en wat was mythe? Wie waren die Amsterdamse hoeren? Hoe leefden ze? Hoe werkten ze? Mochten ze in het calvinistische Holland zomaar hun beroep uitoefenen? Hoe dacht men in die tijd over vrouwen, seks en zonde? En hoe verhield de ‘eerlijke’ burgerij zich tot die ‘oneerlijke’ schaduwwereld?

In De burger en de hoer gaan geschiedschrijving en vertelling hand in hand. Het verhaal van de tafelrand van Amsterdam in gebaseerd op historische bronnen en werpt een fascinerende blik op de donkere kant van de Gouden Eeuw.