Slow kids

Als u terugdenkt aan uw kindertijd, wat herinnert u zich dan het liefst? Die leerzame pianoles? De bijspijkercursus Engels? De verplichte zwemles? Of toch het hutten bouwen, gaten graven, voetballen op een landje, stoepranden, touwtjespringen, doktertje spelen op zolder en de geheime vriendenclub? Is het eerste het geval, lees dit boek dan vooral niet.
Herkent u zich in het tweede, dan is het een must.

Het ouderschap lijkt tegenwoordig wel een competitie: kinderen moeten het beste van het beste krijgen en de beste in alles zijn. Privélessen, stoomcursussen, educatieve computerspellen, muziek die de hersenontwikkeling van baby's in de baarmoeder stimuleert... Je kunt het zo gek niet bedenken of het wordt gemaakt -- en verkocht -- om een kind maar beter te laten presteren.
Beter in de ogen van de ouders.

Met veel humor beschrijft Carl Honoré opvoedkundige situaties die maar al te herkenbaar zijn -- en tegelijkertijd laat hij zien dat het ook anders kan. Ouders, leerkrachten, huisartsen, pedagogen, wie zich ook maar in kinderen interesseert, zal Slow kids verslinden. Het leest als een trein, laat de lezer lachen, zich verwonderen... en nadenken.

Minder