Alleen in Berlijn

Van Hans Fallada’s meesterwerk Alleen in Berlijn is in de kelder van de oorspronkelijke uitgever een versie gevonden die op het gebied van vloeken en seks minder kuis is. Bovendien bleken in hoofdstuk zeventien enkele pagina’s over Anna Quangels nazi-verleden te zijn gesneuveld in de editie die inmiddels wereldwijd is vertaald. De toenmalige uitgeverij Aufbau had in 1947 ten doel de democratische opvoeding van het Duitse volk onder Russisch toezicht te ondersteunen. Blijkbaar moest de roman destijds meer humanistisch opbouwend zijn. Een overtuigd nazi als hoofdpersoon, dat was te veel van het goede. Wij weten niet of Hans Fallada deze redactie van zijn roman zou hebben goedgekeurd. Hij overleed kort na de inlevering van het manuscript. Het is wel voorstelbaar dat hij met de gepubliceerde versie ingestemd zou hebben, omdat hij de cultuurpolitieke doelstelling van Aufbau onderschreef.Deze midprice editie heeft dus een dubbel voordeel voor de lezers: een goedkope editie en, voor het eerst, de ‘onbewerkte’ originele versie, zoals Fallada zijn manuscript inleverde.